Plan Stadionu MiejskiegoFrekwencja  na meczach

Prace przy budowie Stadionu Miejskiego rozpoczęły się w 1968 roku. Jak większość stadionów epoki PRL-u został wybudowany na podstawie usypanego wału ziemnego, na którym później ukształtowano betonowe miejsca na ławki i koronę stadionu. Obiekt ten składał się z 3 trybun (w charakterystycznym kształcie podkowy), zaś w miejscu czwartej miała powstać pływalnia i sale gimnastyczne, jednak planu tego nigdy nie zrealizowano. Pierwszy mecz poznańska drużyna Lech rozegrała na tym stadionie 23 sierpnia 1980 roku przy 18-tysięcznej publiczności, po przeprowadzce ze Stadionu przy ulicy 28 Czerwca (Dębiec). Mecz z Motorem Lublin zakończył z wynikiem remisowym 1:1, a strzelcem pierwszej bramki dla Lecha na nowym stadionie był Marek Skurczyński.

W niedługim czasie wybudowano stanowisko dla centralnej obsługi stadionu – „Kogut”, a po sześciu latach wybudowano najbardziej specyficzny element Stadionu Miejskiego – cztery 56-metrowe maszty z zamontowanymi jupiterami o łącznej mocy oświetleniowej 1890 luksów, po raz pierwszy zostały użyte 15 października 1986 roku podczas meczu eliminacyjnego Mistrzostw Europy Polska–Grecja (2:1). Rekord frekwencji padł 8 kwietnia 1984 roku, gdy na stadionie przebywało ok. 45 tysięcy osób, podczas gdy pojemność stadionu wynosiła w tamtym czasie 40 tys. Wtedy odbyło się spotkanie Lech–Widzew zakończone zwycięstwem gości 1:0. Parę lat później Stadion Miejski został wyposażony w elektroniczny zegar z tablicą wyników, który został umieszczony za 8 sektorem (stąd wzięła się nazwa sektor pod zegarem). Przez wiele lat nie prowadzono żadnych prac modernizacyjnych poza zainstalowaniem plastikowych krzesełek na całości obiektu na początku lat 90.

Na obiekcie przy Bułgarskiej drużyna Lecha Poznań rozpoczęła swoją „złotą erę”. W latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX w. zdobywając sześć tytułów mistrzowskich (1983, 1984, 1990, 1992, 1993, 2010) , pięć Pucharów Polski (1982, 1984, 1988, 2004, 2009) oraz cztery Superpuchary Polski (1990, 1992, 2004, 2009). Do tych znaczących sukcesów można jeszcze dodać zdobycie Pucharu i Superpucharu Polski w 2004 roku. Jednak ten stadion nie jest aż tak szczęśliwy dla Reprezentacji Polski (3 zwycięstwa, 4 remisy, 4 porażki, bramki 13-21), która rozegrała tu 11 spotkań. Stadion Miejski był również finałową areną rozgrywek Pucharu Polski w 1998 Amica Wronki – Aluminium Konin 5:3 (pd.) i 1999 Amica Wronki – GKS Bełchatów 1:0

Modernizacja [edytuj]

Panorama stadionu po rozebraniu bocznych trybun (styczeń 2009)

Stadion po zamontowaniu głównych elementów konstrukcji dachowej (grudzień 2009)

Panorama stadionu podczas budowy konstrukcji zadaszenia (marzec 2010)

Wnętrze stadionu (23 września 2010)

W 2002 roku rozpoczęto gruntowną modernizację stadionu. Pierwszym etapem było dobudowanie brakującej trybuny, która zamknęła "podkowę" obiektu i zwiększyła jego pojemność o dodatkowe 8124 miejsca. Została ona oddana do użytku w 2004 roku, zaś dwa lata później utworzono nad nią zadaszenie. Równolegle do prac z zadaszeniem przebiegał montaż podgrzewania płyty boiska oraz remont masztów oświetleniowych. W styczniu 2006 roku ruszyła budowa trybuny nr II, powstającej w miejscu dawnego „kotła”. Dwie pierwsze kondygnacje zostały ukończone w lutym 2007 roku, zaś trzecia we wrześniu 2008 roku, w wyniku czego pojemność całej trybuny wzrosła do 9000 miejsc. W związku z przyznaniem Polsce i Ukrainie organizacji Euro 2012 władze miasta zadecydowały o zmianie koncepcji architektonicznej stadionu na rzecz obiektu większego, mającego pomieścić ok. 45 tysięcy widzów. Według nowego projektu trybuny nr I i III (boczne) będą trybunami dwukondygnacyjnymi, obie pomieszczą po 13750 widzów. Na trybunie nr I mieścić się będą loże VIP oraz stanowiska komentatorskie, znajdą się w niej również zaplecze dla zawodników i sędziów oraz pomieszczenia klubowe. Trybuna nr III w całości będzie przeznaczona dla kibiców. Wszystkie miejsca na stadionie projektuje się jako siedzące – będą to krzesełka kubełkowe składane, montowane w taki sposób aby zachować przewyższenie minimum 12cm^[3].

W porównaniu do wcześniejszej koncepcji architektonicznej zmianom uległ również projekt zadaszenia obiektu – będzie je tworzyć membranowe pokrycie barwy naturalnego jedwabiu, z modularnym podziałem co 9 metrów, dającym wrażenie pofalowania powierzchni. Dach będzie tworzyć spójną całość nad trybunami I, II, i III. Część dachu nad trybuną nr II będzie konstrukcją ruchomą, mającą zapewnić prawidłowe doświetlenie murawy nad tą częścią boiska.

Prace nad trybunami I i III trwały od października 2008 roku, a zakończone zostały we wrześniu 2010 roku. Na wszystkich trybunach zamontowano nowe składane krzesełka. Są one szersze niż poprzednie modele, dlatego też pojemność stadionu wynosi 41 344, a nie jak planowano wcześniej około 45 tys.

Podstawowe dane^[3] [edytuj]

• Trybuna nr I
  • długość – 136,13 m
  • szerokość – 58,64 m

Trybuna główna przeznaczona dla zawodników, prasy i gości specjalnych; zlokalizowana od strony boisk treningowych. W skład trybuny wchodzi garaż podziemny na poziomie – 4,90. Pozostałe kondygnacje przeznaczone zostaną dla zawodników, sędziów, kibiców oraz dla zaplecza prasowego oraz na powierzchnie biurowe, magazynowe i techniczne.

• Trybuna nr II
  • długość – 128,73 m
  • szerokość – 48,35 m

Trybuna położona od strony fortu VIII, składająca się z trzech poziomów przeznaczonych dla widowni. Części poziomów od strony fortu VIII zarezerwowana jest pod cześć hotelową.

• Trybuna nr III
  • długość – 136,13 m
  • szerokość – 58,64 m

Trybuna biegnąca wzdłuż boiska od strony ul. Bułgarskiej. Pięć kondygnacji przeznaczonych jest dla widowni. Powierzchnia zostanie wykorzystana w celu zaplecza magazynowego, technicznego oraz socjalnego. Ponadto na poziomie + 3,30 przewiduje się dwa pomieszczenia przeznaczone na sale konferencyjne na 25 oraz 50 osób.

• Trybuna nr IV
  • długość – 189,00 m
  • szerokość – 42,80 m

Istniejąca trybuna przeznaczona dla widowni, złożona z czterech kondygnacji nadziemnych. Na poziomie + 6,60 zostały wyznaczone miejsca dla widzów niepełnosprawnych.

Mecze reprezentacji Polski [edytuj]

 Osobny artykuł: Mecze kadry A w piłce nożnej.

Nr	Rodzaj spotkania	Data spotkania	Rywal Polski	Frekwencja	Wynik meczu	Strzelcy bramek dla Polski
1	eME'88	15 października 1986	Grecja Grecja	030000 30 tys.	2:1 (2:1)	Dariusz Dziekanowski
2	MT	14 sierpnia 1991	Francja Francja	02000020 tys.	1:5 (1:2)	Jan Urban
3	eME'92	16 października 1991	Irlandia Irlandia	02000020 tys.	3:3 (0:1)	Piotr Czachowski, Jan Furtok, Jan Urban
4	eME'92	13 listopada 1991	Anglia Anglia	02200022 tys.	1:1 (1:0)	Roman Szewczyk
5	eMŚ'94	23 września 1992	Turcja Turcja	01000010 tys.	1:0 (1:0)	Tomasz Wałdoch
6	eMŚ'94	13 października 1993	Norwegia Norwegia	01200012 tys.	0:3 (0:0)	-
7	eMŚ'94	17 listopada 1993	Holandia Holandia	01700017 tys.	1:3 (1:1)	Marek Leśniak
8	MT	26 kwietnia 2000	Finlandia Finlandia	01700017 tys.	0:0 (0:0)	-
9	MT	14 listopada 2001	Kamerun Kamerun	02100021 tys.	0:0 (0:0)	-
10	MT	6 czerwca 2003	Kazachstan Kazachstan	0060006 tys.	3:0 (1:0)	Artur Wichniarek, Tomasz Dawidowski, Jacek Krzynówek
11	MT	18 sierpnia 2004	Dania Dania	0040004 tys.	1:5 (0:2)	Maciej Żurawski
12	MT	17 listopada 2010	Wybrzeże Kości Słoniowej Wybrzeże Kości Słoniowej	04200042 tys.	3:1 (1:1)	Robert Lewandowski x2, Ludovic Obraniak

MT – mecz towarzyski

eME – eliminacje Mistrzostw Europy

eMŚ – eliminacje Mistrzostw Świata

Mecze Lecha Poznań w europejskich pucharach [edytuj]

 Osobny artykuł: Lech Poznań w europejskich pucharach.

Nr	Rodzaj rozgrywek	Data spotkania	Rywal Lecha Poznań	Frekwencja	Wynik meczu	Strzelcy bramek
1	I runda PEZP	29 września 1982	ÍBV Vestmannaeyjar	02000020 tys.	3:0	Okoński x2, Niewiadomski
2	II runda PEZP	20 października 1982	Aberdeen FC	03000030 tys.	0:1	Bell
3	I runda PEMK	14 września 1983	Athletic Club Bilbao	04000040 tys.	2:0	Okoński, Niewiadomski
4	I runda PEMK	19 września 1984	Liverpool F.C.	03000030 tys.	0:1	Wark
5	Puchar Lata	6 lipca 1985	FC Admira Wacker Wiedeń	0080008 tys.	4:2	Okoński x3, Pawlak – Knaller
6	Puchar Lata	13 lipca 1985	IFK Göteborg	01000010 tys.	1:4	Kruszczyński – Ekström x3, Carlgren
7	Puchar Lata	3 sierpnia 1985	Brøndby IF	0070007 tys.	5:1	Pachelski, Okoński x4 – Olsen
8	I runda UEFA	2 października 1985	Borussia Mönchengladbach	02500025 tys.	0:2	Niewiadomski (sam.), Lienen
9	Puchar Lata	12 czerwca 1986	Odense Boldklub	0050005 tys.	1:1	Pachelski – Hansen
10	Puchar Lata	1 sierpnia 1987	AIK Solna	0020002 tys.	0:0	-
11	I runda PEZP	5 października 1988	Flamurtari Vlorë	01300013 tys.	1:0	Araszkiewicz
12	II runda PEZP	9 listopada 1988	FC Barcelona	03500035 tys.	1:1 k. 4:5	Kruszczyński – Roberto
13	Puchar Lata	14 lipca 1990	Bnei Yehuda Tel Awiw	0035003,5 tys.	3:0	Gębura, Jakołcewicz, Bayer
14	Puchar Lata	18 lipca 1990	Maccabi Hajfa	0040004 tys.	1:0	Kofnyt
15	Puchar Lata	21 lipca 1990	Bányász FC Siófok	0050005 tys.	3:1	Skrzypczak, Gębura, Jakołcewicz – Kolovicis
16	I runda PEMK	19 września 1990	Panathinaikos Ateny	01800018 tys.	3:0	Jakołcewicz x2, Rzepka
17	II runda PEMK	25 października 1990	Olympique Marsylia	02000020 tys.	3:2	Łukasik, Pachelski, Juskowiak – Founier, Waddle
18	I runda PEMK	16 września 1992	Skonto FC Ryga	01800018 tys.	2:0	Trzeciak, Podbrożny
19	II runda PEMK	4 listopada 1992	IFK Göteborg	02500025 tys.	0:3	Ekström, Nillson, Mild
20	I runda PEMK	15 września 1993	Beitar Jerozolima	0080008 tys.	3:0	Moskal, Podbrożny, Trzeciak
21	II runda PEMK	20 października 1993	Spartak Moskwa	01200012 tys.	1:5	Podbrożny – Pisariew x2, Karpin, Onopko x2
22	runda eliminacyjna UEFA	28 sierpnia 1999	Metalurgs Lipawa	0080008 tys.	3:1	Goliński, Kubicki, Maćkiewicz – Bulders
23	I runda UEFA	16 września 1999	IFK Göteborg	0070007 tys.	1:2	Żurawski – P.Andersson, Mild
24	runda eliminacyjna UEFA	26 sierpnia 2004	Terek Grozny	01200012 tys.	0:1	Fiedkow
25	I runda INTER	25 czerwca 2005	Karvan Yevlakh	0020002 tys.	2:0	Wachowicz, Scherfchen
26	II runda INTER	10 lipca 2005	RC Lens	01000010 tys.	0:1	Jussie
27	II runda INTER	8 lipca 2006	FC Tiraspol	01200012 tys.	1:3	Zakrzewski – Picuşiac, Sydorenko, Namaşco
28	I runda eliminacyjna UEFA	31 lipca 2008	Chazar Lenkoran	01500015 tys.	4:1	Štilić, Murawski, Injac, Reiss – Ramazanov
29	II runda eliminacyjna UEFA	14 sierpnia 2008	Grasshoppers Zurych	01700017 tys.	6:0	Rengifo, Lewandowski x2, Vallori (sam.), Injac, Peszko
30	I runda UEFA	2 października 2008	Austria Wiedeń	02400024 tys.	4:2 pd.	Rengifo, Peszko, Lewandowski, Murawski – Ačimovič, Hattenberger
31	Faza Grupowa UEFA	6 listopada 2008	AS Nancy	02200022 tys.	2:2	Peszko, Štilić – Malonga, Zerka
32	Faza Grupowa UEFA	4 grudnia 2008	Deportivo La Coruña	02100021 tys.	1:1	Rengifo – Colotto
33	1/16 UEFA	19 lutego 2009	Udinese Calcio	01750017,5 tys.	2:2	Rengifo, Arboleda – Quagliarella, Arboleda (sam.)
34	II runda eliminacyjna LM	21 lipca 2010	İnter Baku	01750013,7 tys.	0:1 k.9:8	Karlsons
35	III runda eliminacyjna LM	4 sierpnia 2010	Sparta Praga	01750013,7 tys.	0:1	Kladrubský
36	Runda play-off LE	26 sierpnia 2010	Dnipro Dniepropietrowsk	01750014 tys.	0:0
37	Faza grupowa LE	30 września 2010	Red Bull Salzburg	01750041 tys.	2:0	Arboleda, Peszko
38	Faza grupowa LE	4 listopada 2010	Manchester City	01750042 tys.	3:1	Arboleda, Injac, Możdżeń
39	Faza grupowa LE	1 grudnia 2010	Juventus	01750039,5 tyś.	1:1	Rudņevs - Iaquinta

Puchar Europy Zdobywców Pucharów – PEZP; Puchar Europy Mistrzów Krajowych – PEMK; Puchar Lata – Puchar Lata;
Puchar UEFA – UEFA; Puchar Intertoto UEFA – INTER; Liga Mistrzów UEFA – LM; Liga Europa UEFA – LE

Kocioł [edytuj]

Kocioł podczas meczu Lech Poznań – Górnik Zabrze

Historycznie pierwszym miejscem na stadionie, gdzie zasiadają najzagorzalsi sympatycy Lecha, nazwanym „Kotłem”^[4] był sektor numer 6. Na początku wyposażony on był, podobnie jak cały stadion, w plastikowe ławki. Z czasem ławki zniknęły i zastąpiła je betonowa wylewka. Pojemność sektora szacowana była na 2 tysiące, ale na najważniejszych meczach w „Kotle” gromadziło się o wiele więcej kibiców. Spowodowało to, że „Kocioł” zaczął się rozrastać na sektory poboczne, szczególnie na tzw. „piątkę”. Pod koniec lat 90. w sektorze została zamocowana wieżyczka, celem poprawy słyszalności osoby prowadzącej doping. W trakcie sezonu 1999/2000, „Kocioł” został przeniesiony do sektorów 8 i 9 (po raz pierwszy w 2000 roku w meczu z Zagłębiem Lubin), znajdujące się pod zegarem. Skorzystał na tym klub, który mógł zainstalować w dotychczasowym kotle krzesełka i dzięki temu sprzedawać droższe bilety oraz zapełniając puste zazwyczaj sektory pod zegarem. Po przenosinach pojemność sektora wzrosła do ok. 5 tys. Taka liczba kibiców zapełniała go tylko podczas najważniejszych meczów, a zwykle mecz z tej części stadionu oglądało około 2 tys. widzów. Aby polepszyć organizację dopingu na tych sektorach zamontowano trzy wieżyczki dla osób go prowadzących. W praktyce najczęściej wykorzystywana była jedna, rzadziej dwie. Podczas modernizacji drugiej trybuny, „Kocioł” znajdował się wpierw w 15., a potem w 1 sektorze, gdzie liczba kibiców była poniżej przeciętnej, a także jakość i słyszalność dopingu były gorsze niż poprzednio. 10 marca 2007 podczas meczu Lecha z Zagłębiem Lubin została oddana do użytku „dwójka” (II Trybuna), gdzie odtąd z krótką przerwą na dalsze prace budowlane w 2008 r. mieści się "Kocioł".